STICHTING LABYRINT- IN PERSPECTIEF EINDHOVEN E.O.
Stichting Labyrint- In Perspectief Eindhoven e.o.
Wat willen wij graag samen:
De Stichting heeft als doel te bevorderen dat de situatie van familieleden en directbetrokkenen (waaronder mantelzorgers) van psychiatrische patiënten, alsmede die van patiënten leefbaar is, zowel individueel als sociaal en maatschappelijk.
De Stichting wil dit doen door het organiseren van lotgenotencontact, het geven van voorlichting, door belangenbehartiging en door signalering/doorverwijzing. Dit laatste geldt ook voor psychiatrische patiënten die ons om informatie benaderen.
De Stichting maakt geen onderscheid in oorzaken, aard, verschijningsvorm, duur of intensiteit van de problematiek van een psychiatrische patiënt. Voorts participeren we in overlegorganen en in werkgroepen en geven voorlichting aan beroepsgroepen, aan studenten in zorgopleidingen en aan maatschappelijke instanties.
Gespreksgroepen
Er zijn doorlopende gespreksgroepen voor partners of ouders (of andere relaties): serie van 10 bijeenkomsten. Inschrijving per jaar, met mogelijkheid van verlenging. Tussentijdse instroming mogelijk.
De kortdurende gespreksgroepen worden gehouden in het gebouw aan de Pastoriestraat 147, 5612EK Eindhoven op donderdagavonden. De doorlopende gespreksgroepen worden gehouden in de Johanneskerk, Mercuriuslaan 1b, 5632 EE Eindhoven, iedere eerste maandagavond van de maand, met een onderbreking in de zomer maanden.
Thema-avonden
Over psychiatrische stoornissen, nieuwe behandelingsmethodes etc.
De thema-avonden worden meestal gehouden in het conferentiecentrum van ‘De Grote Beek’, Boschdijk 771 te Eindhoven, op een donderdagavond. In principe ’s avonds, op de 3de donderdag van de oneven maanden. Informatie hierover op onze website.
Zie ook onze website: www.labyrint-ip-ehv.nl
Contactpersoon:
Gespreksgroepen: Ineke Nieuwenhuizen 040-2438704
Afscheid zonder begrafenis (boekbeschrijving)
Emma van Weel (1973, pseudoniem) schrijft in deze autobiografie op indringende wijze over opgroeien in een gezin met een schizofrene broer en een narcistische vader. De opeenvolging van dramatische gebeurtenissen is indrukwekkend, evenals de verantwoordelijke rol die Emma telkens heeft in de zorg voor alle familieleden. Dit ervaringsverhaal geeft anderen de (h)erkenning voor het onvoorspelbare karakter van een schizofrene broer (of zus) én een narcistische ouder. Voortijdig afscheid nemen van elkaar hoort daar soms bij, zonder begrafenis. Uit zelfbescherming, maar hoe doe je dat? Tot slot illustreert Emma haarfijn waarom de zorg voor psychiatrisch patiënten juridisch beter toegankelijk moet zijn. Ook doet ze – vanuit haar mantelzorgperspectief – een praktische suggestie voor betere verpleeghuiszorg.
Zoek een groep in onderstaande categorieën.
